Hak Güneşi Şiiri - Esat Erbil

Hak yolunda ölsek, adımız itmez,
Tarihler boyunca, şanımız bitmez,
Şehitler kanıda, boş yere gitmez,
Koruyacak bilin, can diyarımı.

Yabancı kimseye, hoş kokum saçmam,
Yad ellere ölsem, elimi açmam,
Hak dava yolundan, Türkmenem kaçmam,
Kesip çıkarsalar, kan damarımı.

Milliyetçilikten, başka yol seçmem,
Susuzluktan ölsem, yad elden içmem,
Başımdan geçsem, yolumdan geçmem,
Mor renge örtseler, şen baharımı.

Bu Millet yolunda, engel aşaram,
Parlak tarihimi, dosta taşaram,
Boyun eğmem şaha, özgür yaşaram,
Duysun hep cihan, hur havarımı.

Kimleri gördükte, kimleri duyduk,
Düz yollara gidip, düzlere uyduk,
Değiştiremezler, ne iysek buyduk,
Dostlar uyansınlar, duysun zarımı.

Hey (Esat) neleri, bizler görmedik?
Yamaçlar sonunda, durup sormadık?
Anal - Hak yolunu, hiç bırakmadık,
Dönmem soysalarda, tenden derimi.

Hak güneşi doğar, düzde olana,
Zafer elde eder, yolda kalana,
Yüz kara kalacak, yolun salana,
Dönmerem bu yoldan, versem serimi.