Hak Etmedim Şiiri - Nuray Kabak

Gülemedim bu İstanbul denilen yerde
Her bir sözüm oldu, bin bir sitem içinde
Ve yasla uyandım her güne
Acı, keder doldu yüreğim içimde
Ne yazık ki kaybettim seni
Gelemedim bir türlü kendime
Gecenin karanlığı çöktü üstüme
Uyandım sensizliğimin, sessizliğine
Yalvardım uykuya, dönmek için geriye
Çünkü sen vardın rüyalarımda
Bu yüzden uyanmak, gelmezdi işime
Yusuf’un kuyuda ki yalnızlığı
İbrahim’im ateşde ki çaresizliği vurdu yüreğime
Mecnun gibi kayboldum, dört duvarsız çöl içinde
Kaçıp kurtulacağımı sandım aşktan
Oysa kapatıp gözlerimi
Başımı yastığa her koyduğumda
Aşkın bin türlü yüzü çıktı karşıma