Hiç bir şey dengi değildir, ebedi Hak dostluğunun.
Fani bir bengi değildir, sonsuzdur süresi bunun.
Bir kez "sevdim" dese yeter, bu sevgi sonsuza gider,
Budur zaten ebed diye, isteği inleyen ruhun.
Kul ile Rab arasında bir sevginin berdevamı,
Kul kopsa da Rab bırakmaz, budur ezeli bir kanun.
Aciz kulun mecali bu, düşe kalka ona varmak,
Hatta bazen aklı gitmek, olmak bile mümkün cünûn.
Maşuk bunu bilmiyor mu gözden yaşı sil miyor mu?
Bırakır mı kulu yolda, çölde solup gitsin Mecnun..
Oyun oynaş değil ki bu, sevsin ardından bıraksın.
Kulda vardır bu zayıflık, ama Hak'ta olmaz bu dûn.
Mevla kula bir kez baksın, ona perdesini açsın,
Eğer yoldan çıkmaz ise ona olur daim meftun.
Hak Dostluğu öyle güzel, tadına da doyum olmaz,
Bunu bilir nice aşık, yanmış olmuş bir bağrı hûn..
Kayıt Tarihi : 10.8.2022 20:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Erdoğan 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/10/hak-dostlugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!