Hak Bilmezsin Şiiri - İbrahim Bozkurt

Yeri geldi herkese dostum dedin,
Sana uymayana öteki dedin.
Bölüp parçaladın yurdundan ettin,
İnsanlığa büyük kötülük ettin.
Hukuku tanımaz Hakk'ı bilmezsin.

Ruhuna işlemiş ayrımcı söylem,
Ne Kürt var idi ne Türk var idi.
Bu millet bütündü top kâr etmezdi,
Birlikte yaşadı asırlar boyu,
Hukuku tanımaz, Hakk'ı bilmezsin.

Allah nezdinde insanlar birdir,
Beni ayırmaya ne hakkın vardır.
Ben ne isem sende o değil misin?
Yaradana bari aykırı gitme.
Hukuku tanımaz Hakk'ı bilmezsin.

Yüce millet sana itibar verdi,
Bütün bir aymazlık huysuzluk sende!
Sana yücelerden bir değer verdi.
Kıymet bilmez laf anlamaz birisin,
Hukuku tanımaz Hakk'ı bilmezsin

Dünyaya gelmedi senin gibisi,
Hiç doymuyorsun mal ile mülke
Komşun aç iken, nede rahatsın,
Allah'ın emrine neden uymazsın.
Hukuku tanımaz,Hakk'ı bilmezsin

İnsanda birazcık utanma olsa,
Ben ne yaptım diye kendine sorsa.
Sağır sultan duydu ettiklerini.
Saflığa yatarsın bir şey demezsin,
Hukuku tanımaz, Hakk'ı bilmezsin

Bozkurt'um bırak kini nefreti,
İnsana yapılan hizmet güzeldir!
Bunu ihmal etmek ömrüne ziyan,
En kıymetli varlık tabii ki insan.
Hukuku tanımaz, Hakk'ı bilmezsin