Bu günlük düşüncem
HAK ARAMAK
Topluma bakıyorum hakkımızı aramaktan geri çekiliyoruz mesela bir işyerinde işverenin hatasını görünce söylemiyoruz kendimizi savunmuyoruz bu böyle gelmiş böyle gider işten çıkarır falan filan trafikte kaza oldu veya bir mahkemelik işin oldu niye uğraşayım mahkeme ile insanlarla deyip üstünü örtüyoruz en önemlisi, kanunu bilmiyoruz ne gibi hakkımız var ama bir haber görünce izleyince bak şu akıllıya biz onun kadar olmadık diyoruz veya burası Türkiye geçmişten günümüze kadar bizleri pıstırmışlar her zaman hakkımızı ararken kendimize bir bahane buluyoruz unutmak istiyoruz ne kanun maddelerini biliyoruz nede dinimizi hak aramak ülkemizde hep kısır döngü olmuştur mesela okula yarım edilecek kırtasiye malzemeleri masa sandalye veya kapılar yapılacak çeşme yapılacak milli eğitimin yaptığı katkıyı yardımı bilmiyoruz çocuğumuzu okulda bırakırlar dava açacaksın gelgit uğraş birde onlar birbirini tutar yine bize olur diye vazgeçiyoruz başka bir yönde yüz yüze bakıyoruz bize küser ayıp bize yakışmaz sonra da canımızın acımasıyla konuşuyoruz şöyle böyle oldu şunu bunu yaptı adam mı gibi kuranda hak aramak için yazılan ayetlerle de anlatıyor ama biz okumuyoruz sadece ezber konuşuyoruz üstelik bilen biri varsa bile dinlemiyoruz bu ne bilir gibi laflar edip konuyu değiştiriyoruz
Kuranda
Şura-41 nci ayette, af etmese de hak arayanın bu davranışından dolayı kınanmayacağı ve cezalandırılmayacağına dikkat çekilmektedir
İsra-53 ncü ayete göre, bir şekilde haksızlığa uğrayan kişi, olur da hakkını aramaz ve sineye çekerse, sürekli olumsuz bir düşünceye saplanacak ve bu durumu, pusuda beklemekte olan şeytana koz olacaktır
Anayasada
Temel hak hürriyet korunması 38.40 maddelerinde kişinin hakkını savunmak yazıyor 4709 sayılı kanunun 16 maddesinde kanun yollarına mercilerine başvurmaları yazıyor
Biz sadece susuyoruz hakkımızı aramıyoruz ama akıl vermekte üstümüze kimse yoktur ve bizim başımıza gelmediği sürece de kimin başı ağrımışsa umursamıyoruz peygamber efendimiz kim haklıysa hakkını arasın savunsun demiştir toplum olarak eksikliğimizin biride okumuyoruz araştırmıyoruz başımıza bir şey gelince Google soruyoruz yazı kısaysa başını okuyup yeter diyoruz okumalıyız araştırmalıyız bir birimize yardımcı olmalıyız kim yapacak vakit mi var diyoruz ama elimizden akıllı telefon düşmüyor sosyal ağlarda geziyoruz dedikodu yapıyoruz oyun oynuyoruz onlara vakit var önemli konulara niye vakit yok biz kendimizi geliştirmek yerine cahil beceriksiz toplum bırakıyoruz bira kırıcı konuştum kusuruma bakmayınız özür dilerim
Kayıt Tarihi : 30.4.2018 13:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!