Hak Şiiri - Nermin Altındağ

Büyük ve karanlık bir bahçede rüzgarın unuttuğu kurumuş bir yaprak gibiydi gözlerin. Yanılmışım.

I)
Rüzgar
Süpürdü baharı bahçelerden
Karardı bulutlar
Bulutlar
Gözlerimden gözlerine indi
Doğruydu herşey
Herşey yalandı

II)
Yakamoz altı
Deniz dalgalarıyla
Çiviledim kalbimi
Çarmıha gerilmiş İsaydım
Kızıldenizde Musa
Üzgündüm ve sen yoktun
Üsküdarda
Kalbimi
Çivileriyle birlikte
Bıraktım
balıkların
sırtlarına

III)
Yak
ve
boz
ne varsa
Tılsımı yitti hüzünlü gözlerinin
Aldım
ve
gömdüm
onları
Gülhanenin
kahverengi zamanlarına
Kurumuş yapraklar
Daha yeşermeden öksüz
Daha doğmadan yetim

IV)
Yaz
ve
güz
Serinliğiydi açık
Yüreklerin
Ben senin kadar
İhanet etmedim
Hayata

V)
Süz şimdi
Sevgiye dair ne varsa
Damıt
ve dağıt yüreğindeki aşkı
Timsah gözyaşlarıyla
Sen bunu hakettin

VI)
Mevsim
Buharlaşan
Mutlu bir yazın ardında
Öldüren
Yağmurlu bir güz

VII)
Ben bunu haketmedim

04/10/2005/Kadırga