Hainler Şiiri - Veysel Şimşek

Hain İnsanlardan hep uzak durdum,
Ne gerektir değmez istemem yardım,
Her zaman her yerde farkına vardım,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.

Can dostumda olsa sormaz aramaz,
Dosta hainlik düşünmeden duramaz,
Kim olursa olsun bana yaramaz,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.

Ona derler mahallenin sıyrığı,
Gericidir hiç uzamaz kuyruğu,
İnsi cinsi ne fark eder uyruğu,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.

Kin dolu kalbinde silinmez paslar,
Çaresizler kendini yalana yaslar,
Çekemez kimseyi üstünlük taslar,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.

Bu Dünyada ölüm olduğuna göre,
Tabiki herkes gider geldiği yere,
Anlamazki gelde anlat nanköre,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.

Leş kokusu aldı ise akbaba,
Sadece fırsatçılık bundaki çaba,
Selam vermem hatta etmem merhaba,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.

Bulandırır berrak olan suları,
Ne söyleyem neleri var neleri,
Hep yerinde sayar gitmez ileri,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.

Kim olursa olsun murada ermesin,
Sakın ha bir daha gözüm görmesin,
Önemli olan Allah fırsat vermesin,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.

Veysel derki sonradan görmeler azar,
Her yerde her toplumda düzeni bozar,
Hesat olsa hain olsa ne yazar,
Ektiğini biçer onmaz Hainler.