Hainin Dostu Olmadım Şiiri - Veysel Şimşek

İnan bana korkağın peşinden koşmam,
Bilirim haddimi sınırı geçmem,
Darıldığım çeşmeden kırk yıl su içmem,
Hiç bir zaman haininin dostu olmadım.

Bülbülün marazı bilmem gülemi,
Bizim baykuşlardan kestim selamı,
Hep terkettim kardeş bacı halamı,
Hiç bir zaman haininin dostu olmadım.

Kendini yüksekte gören kör cahil,
Fırsat bulsa sanki olur azrail,
Bu sözüme iki yüzlüde dahil,
Hiç bir zaman haininin dostu olmadım.

Hainin parası varsa başını yesin,
İçindeki kini bağlamış yosun,
İsterse herkes bana ne derse desin,
Hiç bir zaman haininin dostu olmadım.

Mert insan has büyüdükçe küçülmek,
Her insana vazife iyiyi kötüyü bilmek,
Haine muhtaç olmaktansa iyidir ölmek,
Hiç bir zaman haininin dostu olmadım.

Veysel derki; şimdi parası olan heybetli,
Bence beş para etmez koğu kıybetli,
Yaramaz yılışık bulaşık dili şerbetli,
Hiç bir zaman haininin dostu olmadım.