Hain Günlüğüm Şiiri - Kadir Haktan Türkeli

uzaklardaki özlemlerdir, hasretlenir kirpiğimin uçun/da,
tasvir/i belirsiz
ellerin bir el yokluğun da üşür anlamsızdır,ardişik sayılar bundan géri
her sabah aynı pençereden bakmak. s o m u r
her akşam kapı kolunu gözetlemektir
ö l ü m

bir poşet içerisinde gelecek taze meyva kokusu tütse/de
o kurumuş genzin/de
yokluğun/un adıdır o çığrışım ü s l u p
bir zulum
bir zulmet
bir ölümün adıdır
bir kaç sözcükle çarpıştıran,
ö z d e y i ş

bazen resimler çizersin,
tutturamazsın göz renginin,r e n g i n i
dilin bile peltektir güzellikten yana ne varsa,
e k ş i m s i.....LÄL

şiirlerin aşk sözcüklerine çoktan yüz çevirir,
üzüm çibresinden arda kalan P O S A S I
dizeler küskünleşir,sözcük bulamazsın,segahlık hüzzam/dır
hasretliği, yakıp kavuran
ağzını bıçak açmaz
......ki ölünün dili olmaz diyor adı bile tanınmayan,
ben; şair/in b i r i
boynun taşımaz başını diyor

geri dönmesi için boyun büküp diz çökülmez ki
ıslak göz yaşının ıslaklığını avucların da..
artık saklamanın zamanı çoktan geçti diyor

yoğunlaşan göz bebeklerin, yuvasından çıkarken f i r a r i
geri dön dileklerin,dilek ağaçlarında kaygılı beklese bile diyor
hatta ağlamasını becerebilmelisin
gizli,
için,
sessiz.

yağlı bir kendir boynuna dolan/sa bile
gözü kara..
geri dön dememelisin

oportünistleş/se bile günün günlüğün
hain geceler uyutma/sa
yardakcı
yalakacı
h i s l e r i n
beynine hasar vermek bahasına
geri dön sözcüğünü silmelidir l u g a t ı n
D İ Y O R