Hain Bilinir... Şiiri - Mehmet Şahan

HAİN BİLİNİR

Mevkisi, makamı, ister şah olsun;
Pusumu kuranlar hain bilinir!
İsterse cihana padişah olsun,
Dalımı kıranlar hain bilinir!

Varıyla, yoğuyla irad ederken,
Azıyla, çoğuyla murad ederken,
Cephede yağıyla cihad ederken,
Karşımda duranlar hain bilinir!

Kükreyip aşarken çağlar üstüne,
Sel olup taşarken dağlar üstüne!
Dörtnala koşarken küffar üstüne,
Atımı yoranlar hain bilinir!

Usulden, usule rahmet eylerken,
Asıldan vesile vahdet eylerken!
Nesilden nesile avdet eylerken,
Fikrimi karanlar hain bilinir!

İçimizde sinsi, sinsi beslenen,
Dışımıza gizli, gizli seslenen!
Başımıza türlü bela üstlenen,
Yılanlar, çıyanlar hain bilinir!

Ömrünce yanımda kuyruk sallayıp,
Örsümde, yapımda atın nallayıp,
Yıllarca kapımda ağzın yallayıp,
Ayıplı bulanlar hain bilinir!

Pîr-i Fâni der ki; başa bakılmaz,
Öyle haller var ki yaşa bakılmaz!
Gözünün üstünde kaşa bakılmaz,
Sırtımdan vuranlar hain bilinir!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
25.03.2019 – İSTANBUL