Hain.... Şiiri - Yılmaz Boğa

Sel gibiymiş göz yaşlarım
Sessizce ağlarken ebe’min kollarında
Hep susturdular konuşamadım
Hiç dinmedi göz pınarlarım ömrümce
Yıldım yanlış yargılardan
Dinledim insan-ı tanımak için
Tanıdıkça ağladım sessizce
Korktum riya ve ihanetten
Doğmasaydım düşündüğüm zamanlar da oldu
Aksimi tanıyamadığım aynalar da
Çoğu zaman

Ağlıyorum elimde değil hain neslime
Büyle olalım istemedi yaradan
Görevlerim vardı insan olarak
Sevdalarım olacaktı
Rüyalarım da
Tanrımın yarattığı bu ben değilim
Ne de olmak istediğim insan.....