Coşku ile uyanırken sabahları
Ruhuma akseden neydi?
Mesela:
Bulantı,
Uyandıran buymuş meğerse
Aklım! Nerede kaldın?
Gökyüzünü çıkarın aradan:
Daha yukarı, daha yukarı…
Bağlanmasın ayaklarıma ağlamaklı iniltiler
Uçamıyorum:
Kanatlarım! Nerede kaldın?
Yaşamak: hangi hesap ile yürüyor.
Gözlerim: Hani? Nerede? Kimi görüyor.
Aşk! Sonucu selametse eğer,
Şimdi istiyorum:
Ey ölüm! Nerede kaldın.
30 Nisan 2005
Sabahattin NayirKayıt Tarihi : 23.3.2012 19:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabahattin Nayir](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/23/hain-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!