Haikular Şiiri - Necdet Arslan

salt tek kımıldanış
nasıl karşı konulabilir ki
o korku,ötesi…

ipince bir sızı vurur
ele,yüze
yıldızlar yerlere serilince

parmağıma dokunan
kardelen tüyü
bitmeyen çile

birden bire söner umut
fayların içinden
yürek iç’re,ya

düşsüz geceler boyu
öksüz gibi yetim gibi,zılgıtlar
hep tekleyen

sonra iner pencere,kırılır kilit
karaya oturur dalgalar susar çiçek,
söz hançer

aşktan ötede ,hep hışırtısıdır ay
uzuyor yol ,yabanıl,ulu orta
hep sürer hep sürer

tetiklenmiş keşişleme şöleni
doğmuşuz,ölüme feda
gereklik ya da buyru

kınında heceler boşluk
şaşırma hali ninnileri
yarasa?