Hafize Zülüflü Şiirleri - Şair Hafize Zü ...

Soyutla benden kendini
Giyin “öfke” zırhını
Saklan zavallı biri gibi
Kışkırt hasreti
Çevir üzerime dünyanın
Bütün gelişmiş silahlarını

Bir gece önceydi
Sizi diledim
Yedi tepeden
Gözlerimi bir kapayışta
Geliverdiniz
Bir düş mola verdi

Bir “ben” var bende,
Benden ayrı
Biraz isyankar
Biraz deli

Laftan anlamıyor

Dört duvarla paylaştığım
Yalnızlığımda
Çaresiz akşamlar
Kapıma dayandığında
Dokunmayın yüreğime
Duygularım kanıyor

Sana bu yakışır
Üstüme üstüme
Yolla yokluğunu
İnadına arama
Ez hırpalama yüreğimi
Ellere ver, yollara ver

Bir yük gibi
Asılı duruyorsa
Tavan üzerinde
Kendi kavisini çiziyorsa
Yaşantına bütün gün duvarlar
Üstelik sevdiğin de aramamışsa

Uzaklaştığın o yolda
Yalnızlığım dönüyor
Seni yürüyorum kendimle
El ele kaldırımlarda
Rüzgarını yürüyorum
Denizinizi yudumluyorum

Her köşe başında bir kaldırımla cebelleşip
Merdivenli tuzakları aşıp
Zar zor ulaştığım o istasyonda
Treni kaçırıp, öylece kala kaldığımda
İncitmeyen bakışlarınla karşılaştım ya
İşte ben o an tamamlandım....

Sen bize bakma
“Bir lokma, bir hırka”ya
Fit olmuşuz zamanında
Hiç boyar mı gözümüzü
Çul-çaput, para-pul
Ne ihtişam, ne makam

İğnelendi uykularım
Dar geçitlerinde hasretin
Seni aradı bütün hücrelerim
Yokluğunda acı çekti
Bedenim
Başkaldırdı duygularım