Henüz kız çocukları
Uçurtma uçurmazlardı
Bizim oralarda
Ben uçurtmaya tutulduğumda
Bütün yalvarmalarım boşa çıkardı
İşte yine vakit dar
Unutulmaya beş var
Cam kırığı rüyalar
Sana beni hatırlatsa
Saatleri kursalar
Hüzün geçti yollarımdan
Dün yine, senin yerine
Esti, savurdu talan etti
Umutlarımı
Oysa nasıl da inanmıştım
Bu defa geleceğine
O kadar mı önemliydi o mekandaki o duruş
Sen, yine sensin kendinle, deneyimlerinde,
İçinle, herşeyinle! ....
Bu, kayıp gibi görünse de değil ki bir yok oluş
Yoksa bu yediğin ilk darbe mi
İlk mi bu arkandan vuruluş?
ararken kayıp aşkımı
birgün/bulup kendimi
verip bu kara sevdanın
idam emrini
çingeneye gerek yok
elimle çekeceğim ipini
Bu gün yıl yeni
Sevdam eskisi gibi
canım benim
belki bu yıl bana bir armağan verirsin
faksından sonra
kendin gelirsin....
O gün
Dönüş yolunda
Seni göremeden
Ayrıldığım
O kahpe şehirden
Gidip geliyordu
Hüzün verse de gün batımları
Batmasaydı güneş
Olmasaydı karanlıklar
Nasıl aydınlanırdı
Öbür yakadakiler
Gözlerdeki karanlıklarda
Yine zihnimin en derinlerinde
Saklı adın.
Bir tuhaf sükût,
Söylenmeyen hecelerdesin...
Kimseye açamam gizim
yüreğimin hep aynı köşesi
her hafta bir kurşun yarası
vurula vurula çoğalır sevda
sallansa yalpalasa da
düşmek yasak (memnu) bu yolda
aylar yılları kovalar
hanımefendi şiirlerinizi bir solukta okudum.hepsi birbirinden güzel.tebrik ediyor ve daha nice güzel şiirlere diyorum.