nereden bilecektik ki
çocuklar gibi ağlayacağımızı
Ayşe'm ile birlikte
Hafize Çakır öğretmene
belli ki
kalbi yetmemişti
yaşamı sürüklemeye...
oysa ki
gelen kendi ağlardı
gidene dostları...
yaşam buydu işte
Hafize öğretmenim
tüm çocukların
iki gözü iki çeşme
yaşamı sürükleyecekler
senin öğrettiğince ..
Fikret Turhan-Yalova
21 ekim 2018
Kayıt Tarihi : 21.10.2018 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!