Hafızasını kaybetmiş bir yürek olurum

Hafızasını kaybetmiş bir yürek olurum…

Öyle bir aşkın cezası kesilmiş ki; hayatıma…
Boşluğun ipine bağlanmış, gök zindanlarındayım.
Suskunluklarım tırmanıyor, bulutların zirvesine,
Sessizliğime prangalar vurulmuşçasına, susuyorum.

Hayatın kadranına binmiş ömrüm, uzaklara taşır beni.
Görünmez ufukların, tuzaklarına salar sevdan.
Yorgun düşlerimi, uykumdan kaldırırcasına gür sesle,
Ruhumun yokuşlarına tırmanır, nefes nefese sevdan.

Gecelerin gölgesi olmuş, zamana dokunmuş tenim.
Ellerime sahip çıkamaz, seni yoklar sokaklarda.
Kokunu ararcasına yorgun düşse de, yıkılıp bir caddeye.
Yokluğunda ki varlığında avunur beklentilerim, olmasan da…

Hayatın penceresini kapatır gözlerim, karanlık çöker odaya.
Soğuk bir yalnızlık sokulur varlığımı üşüten.
Yüreğimdeki sevgimi söker alır düşlerin, kaldırır karanlığa,
Hafızasını kaybetmiş bir yürek olurum, boşluğa savrulan…

Oktay ÇEKAL
20.01.2014-21.49