Yürümek; ardına bakmadan cennet umudu ile yürümek,
Bir pencere açıp kalbin semalarında, Asr-ı Saâdet'i oradan seyretmek.
Tükendim dediğinde, Hazreti Osman radıyallahu anh'ın nefesini ensende hissetmek.
Gem vurup nefsine, ömrünü Kur’ân'a vakfeden
bir yiğit, bir mücahit olabilmek.
İnsan dağ gibi olmalı Hâfız, mevsimlerde geçse üstünden İmanıyla dimdik ayakta durmalı,
Acıtsada gülün dikeni, kanatsada her bir yerini,
Sabredip tevekkül içinde Vuslatı beklemeli...
Kayıt Tarihi : 29.1.2025 19:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!