Hadi Uyan Gülüm Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Hadi uyan gülüm ateş yakma gönülde
Kara kışa tutulmuş dağ başları gibiyim
Ayrılık türküleri düşürüp yakma dilimde
Hazan yeli değmiş sarı dallar gibiyim

Uyan uyan aç gözlerin bükme belimi
Harami felek keser dosta giden yolumu
Bilmezmisin sensiz müşküllenir halimi
Baykuşlar tünemiş virane damlar gibiyim

Nasıl kıyarım toprağa vereyim tenin
Hiç bilmezdim Azrail tez alacak canın
Soğuk topraklara yatırınca sağ yanın
Deprem enkazında kalan canlar gibiyim

Kim yakar ocağı duman tütsün bacası
Al benide götür gelmişken ölüm sırası
Yan yana yatalım annlerin bir tanesi
Ocağı sönmüş tütmeyen baca gibiyim

Uyan bedenimde kalmamış derman
Ayrılık kurşunuyla delik deşik sol yan
Aklı karalı tel tel okşadığın saçlardan
Bahara ermeyen dağ başları gibiyim

Ne tez felek ayırdı ellerini elimden
Öyle bir hasret ki ismin dua gibi dilimde
Kapılmış gidiyoruz dünyanın selinden
Şu alemde sahipsiz kalan öksüz gibiyim

Sensiz neylerim dünyada altın yaldızı
Pınarı kurumuş gözlerim suyu kehrizi
Fazla sürmez kadri’ninde kayar yıldızı
Sanki bu gece sabaha çıkmaz gibiyim

27/03/2019
Kadri KIRMIZITAŞ