Hadi Uyan Şiiri - İbrahim Hasırcı

Açsana gözlerini hadi uyansana
En kuytu yerlerinde gezdim çocukluğumun
Rutubetli yerlerinden çiçekler kopardım sana
Hadi uyansana
Hadi açsana gözlerini
Çığlıklarımı yaktım fısıldıyorum artık
Artık sözlerim de küçük yankılarım da
Gözlerimi de kıstım senin için
Gözelerimi de
Daha az yer kaplıyorum artık dünyada
Bak senin için küçüldüm
Açsana gözlerini hadi uyansana

Biliyorum şimdi ayazsın
Ama geceleri ben de üşüdüm
Titremeler nöbetler geçirdim
Büzüştüm iki büklüm
Tamam, bahar bir türlü gelmedi belki
Ama kar yağdı yüzüme dindi ayazım
Hadi uyan
Bak karlarımda serçelerin ayak izleri
Hadi uyan, hadi aç gözlerini

Doğrudur, biz öldük dağlar yıkılmayacak
Ağlasak da şehirleri sel basmayacak
Bir daha el değmeyecek toprağımıza
Parmak izi kalmayacak yüreğimizde
Çünkü tüketildi şiir, tüketildi çocuklar
Ama hala içimde ayak izleri var
Kaçarken vurulan yorgun kuşların
Hadi aç gözlerini hadi uyan
Belli ki kuşların göçmelerinden
Hala bir yerlerde dirilen baharlar var
Bak yüzümde serçelerin ayak izleri
Hadi uyan, ne olur aç gözlerini