İçimde yıkılmaz sandığım dağlar erirdi sen bana geldiğinde,
ve fırtınalar diner,rüzgar susardı senin gülümsemelerine
geçe şairleri susup sabahı beklerdi sesinle
hadi sen gülümse,gülümse ki içimdeki çocuk yeniden şenlensin
Bunca yıldız varken gece neden karanlık olur Sevdiğim
Kucağın sıcacıkken ruhum sensiz neden üşür bilemedim
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta