Hadi Çağlar 2 Şiirleri - Şair Hadi Çağlar 2

OCAK

1966 da düştük bu kutlu yola
Çocuk yaşta tanıştık ocakla
Azimle gittik geldik çalıştık
Yürüdük aldırmadık sağa sola

O çocuk bir köy çocuğu
Daha on yaşlarında
Elinde kamıştan değnek
Önünde birkaç inek
Ayağında yırtık terlik
Bacağında yamalı şalvar

Daha çok küçük yaşlarda
Yetim kaldık köylükte
Ana baba görmedik
Büyüdük başka ellerde

Geceleri yatak bilmem
Sokaklar mesken oldu
Bir daha güzel sevmem
İçim gam keder doldu

Taşlaşmış yüregin
Hiç mi sızlamaz
Hiç vicdanın yok
Halimi anlamaz
Yandı bağrım

Sensiz yaşanmaz
Zindan olur bana
Karartır dünyamı
Küstürür hayata
Olmaz olmaz

Yaradan özenmiş yaratmış
Doyamam boyuna posuna
Kemer olsam dolanırdım
Sarılırdım o ince beline

Saçlar topukları döver

Sana öyle bağlandım ki
Görmeden duramıyorum
Dayanmak kolay değil
Ateşlerde yanıyorum

Bir gülüşün yeter bana
Can katar sın şu canıma
Sana canım feda olsun
Ölürüm yar ben yoluna
Ölürüm yar ölürüm

Beni al kaçır diyorsun
Geçim zor görüyorsun
Nasıl kaçır am nasıl
Sen halimi biliyorsun

Ne işim var ne de evim