Hadi Çağlar 2 Şiirleri - Şair Hadi Çağlar 2

BEN

Bu günlerde hassasım
Dokunmayın bana
Gözlerimi kapattım
Gömüldüm karanlığa

CANLAR GİDERKEN

Neden bu katliam neden
Kalpler yoksun sevgiden
Her gün bir can giderken
Yasa çıkmıyor meclisten

ÇARE

Çekmekle bitmiyor,
Dünyanın kahrı.
İnsan yaşar mı hiç,
Sevdiğinden ayrı.

KİME
Peşine takıldım,
Bir gölge gibi,
Sürükleyip beni,
Götürüyorsun.
Anlamıyorsun,

NEDEN

Neden bu dünyanın direği yok
Gök kubbe bir gün çökecek gibi
Öyle muntazam ki arzın düzeni
Her şey bir gün ölecek gibi

ÖZLEDİM

Gel beni ağlatma bu gece,
Nefesini kokunu özledim.
Üşüyorum sensiz her gece,
Yatağımda sıcaklığını özledim.

PARÇALANIR YÜREKLER

Yazık değil mi bu masum çocuklara,
Sokakları mesken tutmuş geziyor.
Atmışlar sahip çıkmamışlar onlara,
Yıkılmış hayalleri insanlar eziyor.

YAĞMURU SEVMİYORUM
Bir dağ köyünde
Anam doğurmuş beni
Doğayla iç içe
Haşır neşir büyüdüm
Bir tarafta orman

Yürüdüğüm sokaklarda
Dolaştığım parklarda
Oturduğum banklarda
Yanımdasın yanımda

10, KASIM 1938'de
Saat 9.05 geçe
Atam Dolmabahçe de
Gözlerini kapattı
Seven gönüllerin
Hep içini sızlattı