Küskünlüğün kime ey gönül? Yangın yerinde kalan küle mi? Açmadan solan güle mi? ahu zar etmeyen dile mi? Ne baharlar gördü bu yorgun gözler? Ne fırtınalara göğüs gerdi? Hiç incitmedi,hiç ağlamadı. Şimdi mi yağacak yağmurlar? Hadi be! Olmaz,yenilmeyeceksin. Eğilip bükülmeyeceksin. Geriye dönüp bakmayacaksın. Dünü bugünü yargılamadan Yarına yürüyeceksin. Küskünlüğün ile yaşamayı öğreneceksin. Hayata gülüp geçeceksin. 04-06-2012
Aynur KılıçKayıt Tarihi : 4.7.2012 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!