Anlatayım dediğimde, diyorlar ki hadi anlat,
Zülfü yare dokununca, ileri gittin diyorlar,
Susturdular yıllar boyu, bizi hep eylediler mat,
İnsan kanının içine, ekmek doğrayıp yiyorlar.
Birileri iğnelerken, birileri diyor fakat,
İşlerine gelmeyince, yüzümüze sövüyorlar.
Kişilikleri bozdular, çoğu oldu binbir surat,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta