Haddimin Sınırları Betonarmedir Benim

haddimin kızılcıkları,çakılları,siyahları,beyazları,
jupiterimin içinde ayın kıvılcımları,kırıntıları,siyahları,beyazları
bıraktım varoluşun dolabı ve şimdi ayın hareketleri kırmızı
erdemli bir iş mahpusluk şimdi,nem,betonarme,ıslak,rutubet
karanlık yolun başında,yürüyordum en güzeli rüzgarımdın
eserdin haddime,toz,toprak,kağıt,şapka.
biliyorum ama sebepsiz ve yüksekçe değil
beton orfeyus ve esiyor işte yüksekçe
limitsizliğin erdemiydi anlayan bedenler
yeri belli
her varoluş için güneş,mutlak deniz,yemyeşil bedenler ama
haddimin sınırları betonarmedir benim