Bir zemin arıyordum,
Seni Arıyordum Şulefeşan!
Efkarımı arz edeyim.
Nekaisten pak ve müberra…
Yani Sen Şulefeşan.
Bir zemin ki sadece Sen,
Sende Seni anlatmak Şulefeşan.
Sana anlatmak.
Bütün kusurattan muarra,
Sende kaybolmak…
Yalnızlık içimde saklı Şulefeşan,
Senleyken bile sensizdim, ondan.
Hamiyetindir gülüşün aydınlatan,
Ben seninle öldüm,
Sana doğdum Şulefeşan.
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 03:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda
hayat çeşmesi benim
Kaynağın benim demedim mi?
...Bir gün kızsan bana alsan başını yüz bin yıllık yere gitsen
Dönüp kavuşacağın yer benim demedim mi?
Demedim mi şu görünene razı olma?
Demedim mi sana yaraşır otağı kuran benim ancak?
Onu süsleyen bezeyen benim demedim mi?
Ben bir denizim demedim mi?
Sen bir balıksın demedim mi?
Demedim mi okuru yerlere gitme sakın?
Senin duru denizin benim demedim mi?
Demedim mi yolunu vururlar senin?
Demedim mi soğuturlar seni?
Oysa senin ateşin benim, sıcağın benim demedim mi?
Türlü şeyler derler sana demedim mi?
Ölmezlik kaynağını kaybedersin, yani beni kaybedersin demedim mi?
Söyle bunları sana hep demedim mi?
TÜM YORUMLAR (6)