Hacılar Şiiri - Mikdat Bal

Ervah aleminde nidayı duyup
Allah’ın emrini bilmiş hacılar
Amenna diyerek o emre uyup
Çağrıya koşarak gelmiş hacılar

Rahmetiyle nasip etti yaradan
Kimisi havadan kimi karadan
Nice selefleri geçmiş oradan
Onların izini bulmuş hacılar

Milyonlarca hacı renkleri başka
Herbiri bürünmüş İlahi aşka
Diyerek önceden gelseydik keşke
Engin duygularla dolmuş hacılar

Kimi delikanlı kimi ihtiyar
İnsanı çapcanlı kılar bu diyar
Hallerinden memnun hepsi bahtiyar
Hem ağlayıp hemde gülmüş hacılar

Ülkeleri başka illeri başka
Rüzgarları başka yelleri başka
Irkları, renkleri dilleri başka
Aynı safta namaz kılmış hacılar

Dilleri duada ağlar gözleri
Toz toprak içinde kalmış yüzleri
Allh’ın zikridir bir çok sözleri
Rahmet kapısını çalmış hacılar

İhlasla huşuyla namazı kılıp
Mescidi haramı soluna alıp
Hacerül esvete bir selam salıp
Cennet bahçesine dalmış hacılar

Orada kardeşçe barınmışlardı
Aynı beyaz bezi sarınmıilardı
Zemzemi içerek arınmışlardı
Kötü huylarını salmış hacılar

Böyle kalabalık nerde görülmüş
Arafatta sanki mahşer kurulmuş
Mukaddes mekanda vakfe durulmuş
Orada beraber kalmış hacılar

Rahmeti ilahi yağmışcasına
Hacılar toplayıp yığmışcasına
Anasından yeni doğmuşcasına
Kurtuluş beratı almış hacılar

Terkedip tekebbür kurumlarını
Arzedip Allah’a durumlarını.
Kul hakkından başka cürümlerini
Nasuh tövbe ile silmiş hacılar

Mescite huzurla, şevkle gitmişler
Ne kimseyı kakıp ne de itmişler
Misafire bol bol ikram etmişler
Suyu ekmeğini bölmüş hacılar

Mukaddes mekanı görüp dünyada
Cennetin tadına varıp dünyada
Kefeni üstüne sarıp dünyada
İhramla ölmeden ölmüş hacılar

Sorumsuz, dikkatsiz gezerim diye
Birini çiğneyip ezerim diye
Başka bir hacıyı üzerim diye
Korkudan sararıp solmuş hacılar

Medineye varıp sekiz gün kalmış
Kemali edeple mescide gelmiş
Kırk vakit namazı orada kılmış
Peygambere komşu olmuş hacılar

Ziyaret ederek ol peygamberi
Alışıp herbiri mukaddes yeri
O mübarek yerden dönerken geri
Ağlayıp bağrını delmiş hacılar