KÖYÜM
Doğupta büyüdüğüm yer orası,
Havasını soluduğum, geleneğini koruduğum,
Bağını,bahçesini,tarlasını her şeyini,
Ekmeğini yediğim yer orası.
Seni sende buldum bir akşam üstü,
Manalı gözlerin dumanlı, sisli,
İçimde bulunan garip bir histi,
Adını sen koydum menekşe gözlüm.
Tığ gibi örülmüş güzel saçların,
Yakışık alır mı bilmem söylesem
İçime işlemişsin sense derinden
Vur artık kalbimi orta yerinden
Baktığım her yerde serap görürüm
Duygular paylaşmış gözyaşım nerde
Neyimi hatırlıyorum derken sana
Çocukluğumdan bu yana neydi o günler
Acı tatlı yaşadığım
O unutulmayan anılar
Geçti gitti diyemiyorum
Aklımda kalıyorlar
Kimine el oldum kimine ayak
Kimi geldi geçti kimi sayarak
Toprak çiğnenir ya hep yalın ayak
Nefsi çiğnemeye gücüm yetmedi.
Gören gözle görebildim her şeyi
Gözlerinden aldım bu cesareti,
Gönlümü sana kaptırdım gitti,
Seni sevdiğimi sende bilirsin,
Sana kalbim açık gir demedin ki...
Tüm gizli derdimi ben sana açtım,
Neydi o güzellik, o çehre sende,
Parlayan gözlerin bak kaldı bende,
Bir mazi mi vardı yarım bedende,
Böyle içten-içten bakışın neden?
O mahzun bakışın esiri oldum,
O güzel gözlerin bembeyaz tenin,
Unutamadım seni hala özlerim,
Kumsalda bıraktığın ayak izlerin,
Unutamadım sevgilim unutamam seni.
Her gün bakıyorum solup giden resmine,
Yıkma gönülleri kırma kalpleri
Birgün gelir sende toprak olursun
Son pişmanlık fayda vermez insana
Bir tut gönülleri erdem olursun
Taş mezarlar gördüm gelip geçerken
Sabır sayfaların mahsun kalmasın
İşten bakışların hiç saklanmasın
Çaresizlik yerden yere vurmasın
El aç gündüzleri sen akşamları
Ne sabahı bildim ne akşamları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!