Felek artık beni azad etsen
Biraz gülmeye fırsat versen
Bak insafına sığınmışım
Ne olur merhamet etsen
Gölgem gibi beni izliyorsun
Neden gülmezsin deme bana
Gülmek dediğin bana göre değil
Her sevgide yalnızlık kaldı bana
Sevmek dediğin bana göre değil
Dertli bir bedenin canıyım ben
Varmıdır aşkın adaleti
Çaresi yokmu ihanettin
Sevilenler vefasız çıkıyor
Bilinmiyor sevenin kıymeti
Şu aşkın kanunu olsaydı
Acınacak hallere düştüm
Mecnun oldum çöllere düştüm
kerem oldum küle döndüm
Ferhat gibi dillere düştüm
Senin yüzünden aşkın yüzünden
Bir güzeli sevdim candan
Ölüyorum sevdasından
Gönlümü alıpta gitti
Ağlıyorum arkasında
Elleri yumuk yumuktu
Peres bağırıpta yüzünü bana çevirme
Masum hayatları çevirdiniz kaosa
Koca koca taşları üstümüze devirme
İnsanlık adına geldim ben davosa
Konuşmaya fırsat vermeyecekseniz
Ben ne talihsiz bir insanım
Dertle börünmüş her yanım
Halim perişan kaderin elinden
Şu kadere dur de yaradanım
Sanki elem kederle yoğrulmuşum
Artık dertlerin malı olmuşum
Bir çabam yok mutlu olmak için
Ben nasibimi doğarken bulmuşum
Hep acı çekmek oldu nasibim
Dur demeliyiz bu bitmeyen öfkeye
Bir son bulmalı artık düşmanlıklar
Barış başlasın evrenden bizim köye
Faydasız son keşke ve pişmanlıklar
Açalım artık gönül ve sınır kapılarını
Boynuz kulağı ne kadar geçerse geçsin.
Ama kulağın görevini yapamaz....! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !