Ey benim küçük sevgilim
Seni unutmaya gücüm yetmedi
Terk etmedi beni hayalin
Sabrım bitti sevdan bitmedi
Güneşin doğuşuyla birlikte
Ne öğretilir nede anlatılır
Bir gönül tercümanıdır ŞİİR
Ne üretilir ne pazarda satılır
Bir gönül tercümanıdır ŞİİR
Gönülden gönüle bir rehberdir
Her şarkıda bir anı vardır
Anıların acı tatlı yanı vardır
Beni anlayan şarkılardır
Şarkıların dilinden ben anlarım
Dertler içinde ümitsiz kalırım
Ceylan gözlüm sen buradan gideli
Kalmadı yaşamanın tadı tuzu
Olmuşum bir divane deli
Bende ne neşe kaldı nede huzur
Dünyadan uzak bir yerdeyim
Anam benim bağlarım vardı
Mor çiçekli dallarım vardı
Ceylan gezen dağlarım vardı
Anam bu ellere böyle ne olmuş
Kardaşım bile yaban el olmuş
Sen geceler boyu ağladın mı
Umudunu sabaha bağladın mı
Canından çok seviyorken
Terk edilip yalnız kaldın mı
Ben geceler boyu ağladım
Artık yaşanmaz oldu bu şehir
Havası afyonlu sanki suyu zehir
Güzelim istanbul sanki sarhoşsun
Baktıkça hüzün veriyor denizlerin
Sokakların esrar kokuyor istanbul
Dileyene sevgi verdiğim
İsteyene canımı verdiğm
Yüzüme güleni dost bildiğim
Yollarına ömrümü serdiğim
Hani nerede sevenler
Hep mutlu olmaktı hayalim
Kimi sevdiysem oldu zalim
Bağda kuru bir dal misali
Her gelen giden kırdı gitti
Güzel gençliğim ziyan oldu
Nedir bu telaşın ey gönül
Yinemi kara sevdaya düştün
Sen hiç uslanmazmısın
Bak elinden ne hale düştüm
Yıkılmışsın halin bir virane
Boynuz kulağı ne kadar geçerse geçsin.
Ama kulağın görevini yapamaz....! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !