Hacı şakir Şiiri - İsa Kaya

sabun kokardı saçları

at kuyruğunun ucunda
beyazdı kurdelası

iki omzu arasında yay çiziyordu
ensesini açıkta bırakan elbisesi

incecik fermuarı
belinin inceldiği yerde bitiyordu

ipin üzerinden her atlayışında
dizleri kırılıyordu

aklımız yarım
elimizde reçelli ekmek

sindiğimiz köşe başında
canımız çekerdi

serseri bir rüzgar
oynaşırdı fırfırıyla

düşlerin
tozu kalkardı Rüveyda

ve biz
sabun kokulu rüyalara dalardık
gün batımlarında..