Müzeyyenim şarkılar söyler
Ben beni unutur çoşarım
Sevmem seni çoktan aştı
Daha güzeli varken niye sen?
Çözemedim
Sakın kalbinin anahtarını kaybetme
aman aşkı bulduğunu sanıp yanılma
bilmezler senin bir kır çiçeği olduğunu
sadeliği sessizliği sevdiğini anlayamazlar
Ne olur aldanma
Bu akşam üzülecek
hiç birşey bulamadım derken
yine yanılmışım erkenden
Aklıma düştü dökülen saçlarım
tel tel
Otobüs gidiyor
gecede ilerliyor
başım soğuk camda
aklım uzak diyarlarda
hüzünlü bir terminale doğru
Unutulmuş diller gibi gittin
Dün birdaha yaşanmaz
Anlamasına anladımda
Ne olurdu sanki kaderim
İzin verseydi anlatmama
şimdi gözlerini yum ve düşün
yemyeşil ve koskoca bir ormanda
ağaçlardan savrulan
milyonlarca yaprak arasında
ben düşenlerden biriyim
Yine geliyor
bir bayram sabahı
yinemi sensiz geçecek
ömrümden bir gün daha
Oysa ne kadarda çok isterdim
Güneş nöbetini aya teslim etmiş
akdeniz kumlara sarılmış kalmış
kıraçtan doğan bir pişman var eski radyomda
kafamda kelebekler dansediyor yoksa yinemi içtim?
resmine bakıyorum görebildiğim kadar
şimdi gelde şiir yazma
Alışamadım buralara
zorlasamda kendimi
olmuyor işte gözüm tutmadı
sevemedim bu karasal iklimi
Burda yakomozlar yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!