Sen benimsin ben de senin,öğret bana öğretmenim.
Olayım senin eserin,öğret bana öğretmenim.
Öğret okuma,yazmayı,öğret problem çözmeyi,
Öğret bilgili gezmeyi öğret bana öğretmenim.
İnsanca bir duygudur gülmek gibi ağlamak,
Gerekliyse ağlarım doyasıya,
Engellemek neden ki...
Ana-baba,büyükler," erkekler ağlamaz" derler.
Sağlığımızı bozar birikirse kederler.
Ağlayınca kendimi küçülmüş mü sayarım....
Var mı dünyada birbirini
Koşulsuz seven,sayan?
Var mı tamamlayan birbirini eş olarak.
Dünya riyakar ilişkiler ağı,
Yok sanki eşlerin bile sevgi bağı.
Var mı konuları çıkarsız yorumlayan,
Yine mi gezmektesi
Bensiz o gülüstanda?
Ben diken isem eğer
Sen gül değil de nesin?
Candan seven ırar mı
Leylekler dolaşıyor,
Çiftçiler çalışıyor,
Kuzular meleşiyor
Can ilkbahar ilkbahar.
Kuşlar boldur havada,
Şu yobazlar dini yok etmek için
Uğraşıyor başarır mı bakalım...
Düşünce ,vicdan nerede kaldı?
Yüce din adına insan yakalım..!
Yobazlar Yezit'in yolunu tuttu,
Tapusunu aldıktan sonra yazlığın
Çocuklarla bir gece kalalım dedik
Aylardan kasım ,klima bozuk , soba yok.
Sarıldık yatağa,yorgana,battaniyeye...
Üşümesin diye torunlar verdik battaniyeleri onlara.
Yalın kat yorgana ve birbimize sarıldık eşimle.
Bilirim çok üzdüm ,bil ki pişmanım
Döndüm yine sana affet sevgilim.
Gel benim cananım,gel benim canım
Döndüm yine sana affet sevgilim.
Nelere katlandın benim yüzümden
Zorluklar yaşadın yoksulluk vardı
En temel yiyecek ekmekti anam
Yoksulluk içinde yıllar da yordu
İşin örgü,yama, yemekti anam.
Yemeği yapıp da yiyemezdin ya
Çarçur edilecek bir değer değil,
Hak edene verir,geri istemem
Somut ölçülecek bir değer değil
Isısından özge veri istemem.
Kara kalpten sevgi, şefkat akar mı
Şiirlerimin devamını neden göremiyorum?