Sarı Kız Şiiri - Hamza Mamaş

Her şey değişti be sarı kız,
Yarım yamalak konuşur olduk.
Yamuk yumuk çiziyor,
Ağır aksak yürüyoruz,
Çatal çoynaz görüyoruz.
Yıllar ne çabuk geçti,
Biz ne çok değiştik be sarı kız.

Bu ağaç buluştuğumuz yer,
Bu yol sana geldiğim,
Bu oba yaşadığımız,
Bu köy bildiğimiz köydü.
Tüm bunlar bir ömürdü be sarı kız.
Aktı yıllar,
Onlar durdu.
Biz değiştik be sarı kız.

Sen…
Ben…
Bütün bir dünya…
Yaşlandık be sarı kız.
Ellerimiz titriyor,
Yüzümüz soluk,
Saçlar ağardı,
Belimiz bükük.
Gün be güne gidiyoruz be sarı kız.
Günden güne gidiyoruz.
Sen benden, ben senden razı …
Ayrılıyoruz be sarı kız.
Baharı soldu ömrümüzün.
Yazı geçtik beraber.
Beraberken kışı getirdi kader.
Yaşlandık be sarı kız.

Hazır mısın ayrılığa? ..
Can,
Kan,
Mal-Mülk,
Evlad-ı iyal,
Torun torba,
Ve Beden…
Çok ağır geldi be sarı kız daha firak görmeden
Yaşlandık be sarı kız.

Herkes kaderini yaşar,
Her kul cürümü kadar,
Yollar arşa çıkarmış be sarı kız.
İki emanet var avucumda
Biri sen
Biri ten ve sarı kız.
Önce gidersem tensiz
Sonra ölürsem sensiz kalacağıma üzülüyorum.
Ha önce, ha sonra,
Gidiyoruz be sarı kız.