Haçce Teyze Şiiri - Kemal Berk

Hasta kadın gördüm yüreğim yandı
Kimsin diye sordum gözyaşı döktü
Kaldırdı başını bir garip baktı
Yüreğinden acı acı döküyor

Hacce teyze hasta olmuş geziyor
Her doktordan güzel haber bekliyor
Gözaltından gelen geçen süzüyor
Göz yaşını sessiz sessiz döküyor

Evladına canım diye sarılan
Çocuğuna yan bakana saldıran
Sevdiğine canlar için sarılan
Kimsesizce garip garip döküyor

Evlatların işi gücü iyiymiş
Hali vakti iyi, aklı geriymiş
Dünya mala tapan evlat deliymiş
Derman bitmiş halsiz halsiz döküyor

Kime sorsan Hacce ana yaşamış
Şu gönülde güller bile kararmış
Evlât kaçmış kalanlarda sararmış
Güz gülleri birer birer döküyor

Tez duyulur acı haber diyorlar
Garibanı kimse duymaz diyorlar
Üç beş kişi gelir gömer diyorlar
Toprakları yavaş yavaş döküyor

Kül'özü, yok olmuş insanlık biter
Süslü lafları el gördü eder
Sahte ruhları bedeni örter
Sonbaharda yaprak tek tek döküyor

Kemal Berk