"bellek:
ifade kabiliyetinin ilk çariçesi."
Biri vardır ki, işte asıl o donatır ve onarır: Akıl
Aklın bilinmesi, aklın tarzının bilinmesidir.
oturmaya devam ediyorum
aynı yerdeyim
ev aynı eşyalar aynı
ben, aynı ben
durmaktayım.
bu biçimi ben yaratmadı, biçim bende kendini yarattı
normal değil mi?
biçim kendine konak arıyordu,
en yüksek bedel seninkiydi,
ifade ihalesi sana kaldı.
yaşanmıştır ki
yaşammıştır ki
bal ile soğan
neye hükmü geçecek
şiirim..
dayanamıyorum!
ama dayanacağım!
ne saçma değil mi?
farkındaysan, hep bir buluş hevesi
hep bir öne çıkma sevdası
bir şeyler önerme, kendini ortaya koyma
hal ve tavırları ile bezeli bir karakteristiğimiz var
neden?
_1_
Küçük bir topu karşındakine atıyorsun,
karşındaki de sana atıyor.
Sen topu karşıdakine atıyorsun
karşındaki sana atıyor.
Can çekişmesi kalbin sekmesi
Haaa! duraksa, durak!
Göçer gider vallâhi zamansız...
Billâhi zaman hırsız!
Sonradır samanlıktaki iğne arayışlar
Çağ Rem.
Birbirini doğuruyor çarklar bildiğince
Saat zembereğini uyumlar aşırıya.
Niye öttüreyim boruyu öyleyse
gelecekti ki ben için buradayım,
geçmiş ve şimdiki benle,
yine elimiz kolumuz bağlı:
o kadın nasıl düşünüyor olacak acaba?
diye düşünerek;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!