HABERiM OLMAZ Şiiri - Necdet Erem

Aklıdan çıkarsan, huzur mu kalır.
Zikrinden mahruma, olmaz ki sükûn.
Çok nimet verse de, lezzeti alır.
Ahirette gelir, önüne yekûn.

İzzetini koru, devam cezbeye,
Hayatla ölümün, farkı var mı ki.
Salih amelleri, doldur heybeye,
Ondan daha iyi, servet var mı ki.

Damarımda kanım, donup kalsa da,
Dert etmem inan ki, umurum olmaz.
Ruhum bedenimden, çıkıp gitse de,
Fedadır yoluna, haberim olmaz.

Bir an gaflet gelse, kesilir nefes,
Sensiz bir hayatı, düşünemem ki.
İçimi kaplıyor, bin türlü esef,
Gaflet gömleğine, bürünemem ki.

Gönlümdeki sevgi, evreni boğar,
Kürrede zerrede, gezinir durur,
Resulün burcundan Kur-anın doğar.
Bütün kalpler, onun aşkıyla vurur.

Allah’ım mahrum, eyleme aşktan,
Tecellin olmazsa, yok olurum ben,
Huzuruna varan, doğru yolundan,
Mahrum etme nolur, bu kulunu sen.