Ha! gayret... Şiiri - Reyhan Tataroğlu

her zaman ki mekanımdan çıktım
yine saat sabahın beşi, sallanırken...
üç beş kedi köpek paylaşamıyorlardı bir leşi
paylaşmak ne güzel,paylaşmamak ise ortada
ben ise tam ortasında,orta yerinde
hızlı hızlı ayak sesleri duyar oldum
güzlerimi açamıyorum ama kulaklarım irkildi
birden bir karartı önüme dikildi
''yardım edeyim mi beyefendi''dedi
bu kimdi,beyefendi kimdi,nerden çıktı şimdi
itiraza kalmadı mecalim
bu merette bazen çok zalim oluyor be çok zalim
yine dayandı bir omuza,aaah! halim,aaah! halim
yudu yüzümü küçük bir şadırvanda
benim aklım hala mekandaki loş tavanda...
ortalığı sardı bir nida, bir feryat
yine aynı ses,yine aynı ses heyhat!
kulağımı deldi geçti,yüreğimi yardı
bana seslenen bu ses en son ayardı
izin aldı benden karartı,geçti safına
yine ortada kaldım,yalnızlığın insafına
birgün bende iki omuzu omuzlar mıyım derken...
eskiden kalma beleşçiler,leşçiler birikti etrafıma