h.d 120 HADİ NE DURUYORSUN

Ey cahil nefsim.
Ve Ey Değerli Dost! ..

Sevinç ve umut,
değersiz şeyler karşısında başının dönmesi;

Korku ve endişe,
senin gibi acizlere kul olasın diye verilmemiştir.

Kimi seveceğin ile
kimden korkman gerektiği hakkında dikkatli ol.

Sevgiyi ve sevgilileri yaratana ihanet edip,
sevgine layık olmayanların arkasından ahh edip ağlama.

Korkuyu yaratanı unutup,
korkakların önünde kendinden geçip titreme.

Geldiğin yere döneceğin günü sakın unutma! ..
seni gönderenin maksadını aklından bir an olsun asla çıkarma.

Her şeyin güçlü bir sahibi,
her işin çetin bir hesabı vardır.

Hayatının hesabının sorulacağını,
hafızanda neden kaydedildiğini düşünerek anla.

Hesabı sorulmayacak şey
en ince teferruatına kadar ne diye kaydedilsin ki! ..

Hesaba çekilmeden nefsini hesaba çekmeyenlerin pişmanlığı tahmin edemeyecekleri kadar korkunç olacaktır.

Buradaki hata ve günahların hesabından kurtuluşun tek yolu var.

O da Tevvaburrahim olan Allah’a mahcubiyetle açılmış bir kalple yapılacak tövbedir.

İstek ve İradenle gelmediğin bu dünyadan,
ne zaman gideceğin belli olmadığına göre! ..

Hadi ne duruyorsun.

Azrail can kapını çalmadan,
her günahı bağışlarım diyen Rabbine,
umut ve pişmanlık içinde ellerinle beraber, yaralı gönlünü aç.

Gözyaşlarını da,
samimiyetinin delili olarak yanına bırak.

Hadi yarın deme.
İşini yarına bırakanların,
yarını görmeden GİTTİĞİNE ŞAHİT OLMADINMI? ..

Yarın değil bir dakika sonrası bile ÇOKGEÇ OLABLİR.