Bin Bir Çeşit Hasan
Güneyli, kuzeyli, batılı, şarklı
İsmi Hasan amma markası farklı;
Ya adamca adam ya yandan çarklı,
Yağı bol kullanır dönerci Hasan.
Sonradan görmedir beladır başa,
Buyruklar yağdırır duvara taşa,
Ast’ını getirmek ister de tuşa;
Tatmini imkânsız emirci Hasan.
Getiri götürü olursa yeğin,
Kalkamaz masadan horoza değin,
Duman altı olup islenir beyin,
Papaz ile yatar kumarcı Hasan.
Esrar, eroinden ne olsa tadar,
Olmayan varlığı dostuna adar,
Kanatlanıp uçar düşene kadar,
Ölüme muhtaçtır tinerci Hasan.
Çuvalda olanı bitirir güzden,
İnişi gösterip avutur düzden,
Şeytana pabucu giydirir tezden,
Banar üçkâğıda şamarcı Hasan.
Bozuktur midesi içine kusar,
İzinin üstüne yeniden basar,
Âlem duysun diye kapıya asar,
Gıybet ustasıdır çamurcu Hasan.
Tuz verir koyuna indirmez çaya,
Utanmayı bilmez bulunmaz hayâ,
Fırlama kursaklı ekşidir maya,
Koparır uçkuru kemerci Hasan.
Konya ovasında ürün bol olur,
Tatlısı böreği şeker bal olur,
Görüp de yemezse ona hal olur,
Makarnaya mecnun hamurcu Hasan.
On parmağın onu maharet düzer,
Her kime tutunsa incitir üzer,
Gündüz soluklanır gecede gezer,
Sokağın hakimi hünerci Hasan.
Vırtgeli kurarken ısınır terden,
En ağır taşları oynatır yerden,
Sancak tarafından üflerse birden,
Batırır gemiyi fenerci Hasan.
Müşteriye bakmaz lafını gever,
Hem çekice hem de maşaya söver,
Kaçırıp suyunu ham demir döver,
Asılır körüğe demirci Hasan.
Nüfus kütüğünde adam sayılır,
Yöreden yöreye şanı yayılır,
Çekilip kenardan seyre bayılır,
Tutuşturur cenge çomarcı Hasan.
Tüterken burnunda eşi, balası
Hasreti harmandır uzak sılası,
Elinde çekülü bir de malası,
Evsizini evler duvarcı Hasan,
Ekmeği helaldir süs ile zardan,
Koskoca kayalar geçer hızardan,
Dikerek taşları döner mezardan,
Okur Fatiha’yı mermerci Hasan.
Özel gün de olsa geliver dense,
Tornavida çekiç eski bir pense,
Yağlanır güreşte çeker el ense,
Kaldırır yatanı tamirci Hasan.
Anası devedir tüm köşeklerin,
Sıcağı çöldendir yün döşeklerin,
Sömürü yüzsüzü tüm eşeklerin,
Palanını diker semerci Hasan.
Siyahtan beyazdan aladır panda,
Vuslatî der; maden alınca manda,
Ocakta desteksiz vurunca sonda,
Kabrine kavuşur kömürcü Hasan.
Osman Öcal
Beş vakit namazı kıldıramazsın
Birde kuvettli ha saldıramazsın
Koltuğa yerleşir kaldiramazsın
Öyle inatcı ki damarcı Hasan....Zaralı Turan
Kayıt Tarihi : 4.5.2009 21:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hasan=Osman=Ahmet=Hüseyin= Yasin= Erhan=? ? ? ? ? ? ? Şiir: 1172895 - ************************Bin Bir Çeşit Hasan Yazan: ZAMAN YELİ mükemmel bir taşlama bir an bana yazılmış sandım dönerci falan okuyunca sonra bana olmadığını anladım çok güzel ve ustaca yazılmış hocam tebrik ederim saygılar hasan karabay BU ŞİİR SANKİ BİR NAZİREDİR. ŞİİRDE AYAK HASAN OLDUĞU İÇİN BEN DE HASAN OLARAK ALDIM. ADI HASAN OLAN HİÇ BİR ARKADAŞ KASDEDİLMEMİŞTİR.
![Osman Öcal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/04/h-bin-bir-cesit-hasan.jpg)
TÜM YORUMLAR (52)