4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Teni beyazdı,
Gören kar sanırdı.
Bana her baktığında,
Günüm anlam kazanırdı.
Saçlarına her renk yakışırdı.
Bazen toplar bazen serbest bırakırdı.
Rüzgarda dalgalandıklarını gördüğümde,
Kalp atışlarım hızlanırdı.
Gözleri elaydı,
Kapandığında gece olur güneş batardı.
İsim bile koymuştum onlara,
Adları bahardı.
Dudakları bir çalgıydı,
Söylediği her kelime en güzel şarkıydı.
O konuşmaya başladığında,
Herkes susar ona bakardı...
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!