Mah yüzün benzese yıldıza, aya;
Güneşi görünce söner bilesin!
Ruhunun cismi yok çekilmez saya,
Yüzünü gerince döner bilesin!
İsteyen farkını görmesin meğer
Güzellik insanda ölçülmez değer!
Ruhunda yüzüne benzerse eğer,
Gönlünü serince hüner bilesin!
Belli ki bedenin gözü kandırır,
Aldanan nedenin özü yandırır!
Kaybolup gidenin sizi andırır,
Kemâle erince siner bilesin!
Kimisi nakışı taşa çevirir,
Kimisi bakışı kaşa çevirir!
Kimisi akışı yaşa çevirir,
Çeşnisi girince sunar bilesin!
Eldeki karayı meziyet sanma,
Sendeki yarayı eziyet sanma!
Bülbüle narayı acziyet sanma,
Gülleri derince kanar bilesin!
Yıldıza ne ise ayın hilali,
Şahan’ı ünlese Hakk’ın Bilal’i!
Ruhunu bezese Rabb’ın cemali,
Huzura varınca yanar bilesin!
Kayıt Tarihi : 14.6.2015 05:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/14/guzellik-79.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!