Güzellik… Şiiri - Kubilay Demirkaya

Güzellik, hoş insanlara bahşedilen bir süs
Yaşatan iyilik bir gönül muhabbetidir
Çiçeksiz düşünülemez, bahçesindedir süs
Cennetin en üst katı huriler ülkesidir

Güzellik, değer biçilmeyen tebessüm gülüş
Hoş görüyle kaynatıp coşar sevinçli hazla
Sanırsın uzaktan seslenir bir içli öpüş
Bilmezler mi, doğruları anlına yazar adıyla

Güzellik, her yerde bulamadığımız şefkat
Mana katan derslere değer verecek bir güç
Tek inanç faturasını yazan mukadderat
Eğik bir tarafı düzgünce seçecek övünç

Güzellik, sağlamlığa güvence çakan direk
Elinde tuttuğu iple doğruluğu izler
Âlemin yok oluşuna dek; sevmek, sevilmek
Gözündeki dinç ışık her bir anı dikizler

Güzellik, farklılık veren acayip sarhoşluk
Fark etmek için önce ayık olmak lazım
Uzunca yollara dökülen bereket bolluk
İyi kalpli biriyle gidip toplamak lazım

Güzellik, gönülden volkan gibi çıkan huzur
Rahatlığa güç verir incecik nefesiyle
Her derde deva olan şarkılarını okur
Baldan tatlı, sütten ak gençleştiren sesiyle

Güzellik, kul tartısında ilahi adalet
Kimsenin hakkını kimseye vermez, yedirmez
Yürüdüğü yollarda yanında yok dalalet
Güzellik, ah güzellik asla küçülüp bitmez

1996