Güzeller güzeli kadın Şiiri - Okan Kurdoğlu

Hey güzeller güzeli kadın
İncecik bacağıyla çocuklar
gidiyor
Akşamlarda karanlık sarhoşluğu
Masalsız

Düşünüyorum
Bu hız limitini aşan sürgün
Adını çıplaklık koysa da ömrüme
Her saat
Her gün
Gözlerinin rengini hücrelerime
Tatlı acı nakışlarken tutmam kendimi
Sevgilim

Her günün sabahında
Gaflet üstüne gaflet
Özgürlük dediğin
coptur elbet
Sömürüdür gökyüzünden kurşun gibi vurur
Sömürüdür avuçlar kan revan
Umutları deşiyor karın deşen jack
Ağzımda demokrasi ve özgürlük türküleri olacak
Ancak

Hey güzeller güzeli kadınım
Gencecik ölüp
Yeni doğan çocuklarda dirilmek
Korkutmaz ağlamak olmasa
Uykumu çalan düşmanların önünde
susmam

Kanım kaynıyor
Bütün ayrılıklar taştı taşacak
Doğurganlığını unutuyor sevgilim
Bir yıldız kaydı kayacak
Kıyısında dağların su sesi
Çocuklar dileniyor toprak teninde
Ürkek
uslu
rehin
Onlar kum avuçlayan çocuklar
Onlar elele tutuşup koşan çocuklar
Onlar anaların karnını tekmeleyen çocuklar
onlar babaları şehit çocuklar
Şimdi elleri gül yangını

Hey güzeller güzeli kadınım
Anlatsınlar bana
Bir kuş gördüm pencerede
Avazınca çıldıran bir öpüş
Gözlerin nerde
anlatsınlar bana
güvercinlerim nerde

Şimdi düşlüyorum
Koynumda özgür bebekle ülkemi
annemin sıcaklığında uçuruyorum
masal ülkelerine memleketimin aydınlık yüzünü
yetim kalmış ellere tutunup
hayallerimin ölülerine sarılıp

hey güzeller güzeli kadın
susma
yüzün temmuz akşamı
acıdır
sensizliğin zehirleşen yanı
dokunsam kalbim kıyamet arefesinde
sıcak öykülerde sevişelim
bütün bedenimle buram buram
giderek küllenen umutlarımla

Hey güzeller güzeli kadın
Takılıp kalmasın aklımda
Yataktaki kız duruşun
kalmasın emeğin ezgileri
siyasetin hain kıskacındaki köylüler
Canla başla ödenen emek
Anlat bana kurban olduğum
Gülsün yüzümüz
Anlat bana yeşil kız
Masal olsun
Bu neyin kavgasıdır
Kim bu kötülüklerin anasıdır

unutma ben okanım
Ağlayan gözler benim
Yumruğunu vuran el benim
Böyle akıp mi gidecek kaderim
Farkında olmadan ezilenlerin