Güzelim Artvin Şiiri - Sedat Çakmak

İlk girişte bir kale,heybetli mi heybetli!
Dik yokuş sokakları,bazan olur külfetli,
İnsanların pek hoştur,sevecen ve neşeli;
Ol insanlar barınır, sende güzelim Artvin.

Çoruh nehrin geçiyor,alt kısmından çağlayıp,
Gelin oynayın dostlar, Atabari bağlayıp,
Yıllarca göç verirsin,çaresizce ağlayıp! ..
Sen ey vefasız şehir,benim güzelim Artvin.

Dağların geçit vermez,tabiatın çok serttir,
Vadilerin derindir,geçit yapmak pek derttir...
Sağ yolun yokuş çıkar,sol aşağı Haypet´tir,
Manzaran dik aşağı,pek de güzeldir Artvin.

Artvin´in bayırları,dolamaçtır yolları,
Dünyada meşhur olmuş,güzelim horonları,
Denize kavuşturur,Cankurtaran yolları...
Kafkasör´ün pek hoştur,canım güzelim Artvin.

Yedi Mart´ta düşmanı yendik getirdik dize,
Batında ne var dense,dersin çaylı bir Rize.
Artvin artık Türk´ündür,diyar oldun sen bize,
Sana albayrak gerek; İlim güzelim Artvin.

Arhavi,Hopa,Borçka; sana yürüyen yoldur,
Ardanuç´u,Şavşat´ı; abidesi pek boldur...
Yusufeli ol seni güneye bağlayan koldur,
Murgul senin cevherin,olmuş güzelim Artvin.

Çoruh nehrin sinende,çağlayıp da akarken,
Ozanların bak sana,hazin ağıt yakarken! ..
Kaçkar dağın kuzeyden,haşin haşin bakarken,
Acep bilmem ki ondan,başın ağarmış Artvin.

Yemyeşil şu dağların,çiçeklerin bambaşka! ...
Seni yurt yapmak için,dedem geldi ol aşka,
Sana hemşehri olmak,benim için bambaşka,
Karadeniz´in damı,Serhat şehrim sen Artvin.

Bahar gelir hoş gelir,doğa rengarenk olur,
Bu ile gelen insan,doğa bulur su bulur...
Koynunda dolaşırken; misk koku,hava solur,
Güzellikler diyarı,kartallar şehri Artvin.

Ozan Sedat seninle,gurur duyar her zaman,
Şu Çoruh´un akışı,vadisiyle pek yaman! ..
Barajlar suyun tuttu,söyletti ona aman,
Çileli insanların,diyarısın sen Artvin

(Borçka: 1990)