Güzelim Şiiri - Bilal Coşkun

Bir damlaydın sen... hayat denizimde,
Gelip geçen yağmur bulutlarından düşen.
Varlığıyla yokluğu belirsiz, istikbalsiz...
Gururlandın...yenildin kendine,
Kurudun gittin bak! ... anlıyormusun?
Damlalar deryalara hükmedemez güzelim!

Bir eğrelti otuydun sen... gönül vadimde,
Tropik iklimlerimde açan, üstelik diken dolu.
Onca güllerimin arasında bir sığıntı misali,
Aldanıpda yeşiline...övündün.
Kurudun soldun bak! ... anlıyormusun?
Otlar güllere hükmedemez güzelim.

Bir yıldızdın sen... içimdeki gökyüzünde,
Milyonlarca venüsümün arasında, yer verdiğim.
Sevgimle duruyordun, layık olmasanda oraya,
Kibirlendin yükseltildiğin yerde!
Kaydın düştün bak! ... anlıyormusun?
Yıldızlar güneşe hükmedemez güzelim.

(BU ŞİİR, KENDİNİ KAF DAĞINDA GÖRENLEREDİR! ! !)