Ulu dağın yamacında,gür pınarın başında
Oturuyordu bir dünya güzeli su kenarında
Vardım yanına ki,bir gözleri sürmeli
Sordum güzel sen kimsin,aslın nereli
Dedi kiBen bu dağların ceylanıyım
Tepede ki Yörük çadırıdır evim,oralıyım
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta