Güzel köyüm Şiiri - Halil Aydın

GÜZEL KÖYÜM
Ücra bir köyde doğmuşun ben
Anamın sırtında beşiğim
Tarla, tarla gezmişim ben
Babam, amcalarım ve dayılarım
Adını bile bilmedikleri yerlerde
Düşmanlarla dövüşmüşler
Kimi savaş cephelerinden dönmüşler
Kimileri bir daha geri dönmemişler

Köyümün suyunu içtim, ekmeğini yedim
O toprakların bağrında büyüdüm
Orak biçtim, tırpan salladım
Köyümün yazısında
Samanlıkların gölgesinde
Ilık, ılık esen dağ yellerinde
Serinledim.
Hayvanlarımızı güttüm
Köyümüzün meralarında
Acık tığımda oturdum bir pınar başına
Ekmeğimi yiyerek, soğuk sularını
İçerek büyüdüm
Sıcaklarda çimişim sularında
Mantar toplamışım anamla
Ormanlarında
Yiğitler güreş tutmuş harmanlarında
Tot çevirdim köy meydanlarında
Düğünlerde anamın bacılarımın
Oyunlarını. Davulcuların şovları
Hala gözlerimin önünde unutmadım
Çapa yapan anaların, bacıların
Türküleri, ağıtları yürekleri yakar
Ben onları dinledim, yüreklerimi yaktı

Yatılı okumak için gurbete çıktım
Tatillerde köyüme döndüğümde
Çocukluk aşkım evlenmiş üzüldüm
Göz yaşına bürünmüşüm
Kardeşlerim gurbette uzaklarda
Sık, sık görüşemedim hasret
Düştü içime
Görev icabı diyar, diyar gezmişim
Köyüm hep senin hayalinle yaşadım
Vesselam sevdim seni köyüm
Üzülsem de, iyiliğine kötülüğüne katladım
Anam, babam koynunda
Onların nasıl özlemini duyarsam
Senin de öylesine özlemini duyarım
Güzel köyüm,
HALİL AYDIN (Sizden biri)