İsmini duyduğumda nedir bu dedim
Sana kavuşmayı hep hayal ettim
On beş yaşımda bu murada erdim
Adı güzel kendi güzel İstanbul.
Derler ki yedi tepe üstüne kurulmuş
Adını duyan herkes ona vurulmuş
Çoluk çocuk hep yola koyulmuş
Adı güzel kendi güzel İstanbul.
Harikadır dört bir yanı
Çok ünlüdür müzesi, camisi, hanı
Bakınca donuyor insanın kanı
Adı güzel kendi güzel İstanbul.
Nice devletlere beşik oldun
Gelmiş geçmiş, kültürler şehri oldun
Tarihten akıp gelen bir nehir oldun
Adı güzel kendi güzel İstanbul.
Sana gelen güzelliğine doyamaz
Denizinden, yeşilinden, boğazından kopamaz
Hiç yoktur eşin, benzerin bulunmaz
Adı güzel kendi güzel İstanbul.
27.04.2005 Çanakkale
Hicret KatırcıKayıt Tarihi : 27.4.2005 11:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (3)